Hematologie on Tour #7: Interculturele Zorg
In Nederland heeft 1 op de 4 mensen een niet-Nederlandse achtergrond. Nederlanders staan bekend om hun directheid: laag context communicatie. Zo zijn Nederlandse artsen gewend om in 98% van de gevallen de diagnose te delen met de palliatieve patiënt (onderzoek Bregje Onwuteaka – Philipsen) en ook het ongeneeslijke karakter van de ziekte te benoemen (92%). In Italië is dit 42%, respectievelijk 11%. In de niet-Nederlandse cultuur is er meer sprake is van omfloerste taal: hoog context communicatie. Daar bestaat niet altijd de behoefte om alles te willen weten.
In de Turkse cultuur zegt men bijvoorbeeld ‘Wees voorbereid’ tegen iemand die binnenkort zal sterven. Dan snapt een ernstig zieke Turkse patiënt wel dat de dood nabij is. Een begrip als ‘ongeneeslijk ziek’ hoef je ook niet te gebruiken. Je kunt volstaan met een omschrijving als ‘De situatie is ernstig’.
Goede zorg is dus erg cultureel en patiënt afhankelijk. In deze podcast geeft Mustafa Bulut ons nog veel meer inzichten in verschillen tussen culturen en hoe “goede zorg” voor iedereen anders kan zijn.
Deze en andere tips over taalgebruik nam Mustafa Bulut ook op in de Richtlijn Interculturele zorg rondom het levenseinde bij moslimpatiënten voor het ziekenhuis ETZ Elisabeth in Tilburg. De richtlijn bevat tal van tips over communicatie in het slechtnieuwsgesprek, maar ook voor gesprekken over pijnbestrijding en palliatieve sedatie.
Mustafa Bulut is geestelijk verzorger in het Elisabeth Tweesteden ziekenhuis in Tilburg en is expert in interculturele zorg.
